نخبگان و برنامه ریزی در کشور
وقتی کشور در روند توسعه قرار می گیرد که نخبگان نقش اساسی در برنامه ریزی کشوری داشته باشند. اگر این نقش به هر دلیلی کم رنگ شود. یعنی نخبگان اجتماعی در برنامه ریزی کشور کمتر وارد شوند. مشکلات کشور سر جای خودش باقی می ماند. در ضمن سفره و نان مردم هر روز کمتر و کوچکتر می شود.
حالا سوال اساسی این است آیا نخبگان در برنامه ریزی کشوری دخالت دارند یا نه ؟
پاسخ : بطور قطع نخبگان اجتماعی و علمی در برنامه ریزی کشوری دخالت ندارند. اگر دخالت داشتند، مشکلات کشور را حل می کردند. نه اینکه روز بروز مشکلات کشور گسترده تر و بیشتر شود و اراده ای برای حل آن نباشد.
ابتدا باید مسخص کرد، برنامه ریزی با مشارکت نخبگان چه موقع شکل می گیرد. بعد از آن با ادله کافی به عدم دخالت نخبگان در برنامه ریزی را اثبات می کنیم.
یکی از مهمترین اصول انتخابات ریاست جمهوری این است که وقتی ریاست جمهوری به مردم وعده ای می دهد، برنامه ای برای اجرای آن داشته باشد. در غیر اینصورت هیچ فردی نمی تواند به وعده های خود جامعه عمل بپوشاند. در ایران برنامه های پنج ساله تدوین می شود که این برنامه ها از طرف کارشناسان وزارتخانه ها تدوین می شود. و در انتها توسط مجلس شورای اسلامی تصویب می شود. آلان برنامه هفتم توسعه این فرایند را دارد طی می کند. سوال این است. آیا برنامه هفتم با وعده های ریاست جمهوری قبل از انتخابات مطابقت دارد؟
مثلا یکی از وعده های ریاست جمهوری ، احیای روحیه جهادی و احیای سازمان جهاد سازندگی بود. ریاست جمهوری در زمان انتخاب وزیر جهاد کشاورزی و رئیس سازمان تعاون روستایی قول احیای جهاد سازندگی را دادند.
حالا این موضوع در برنامه هفتم کجاست ؟ من که در برنامه به چنین موضوعی برخورد نکردم. !!!!!!؟؟؟
ریاست جمهوری در زمان انتخابات ، وعده بزرگتر شدن سفره مردم را دادند. آیا سفره مردم بزرگتر شده یا کوچکتر شده است؟ در برنامه هفتم موضوع گشایش سفره مردم چگونه دیده شده است ؟ حداقل حقوق در سال 1400 حدود پنج میلیون تومان بوده است. گوشت قرمز کیلویی 150 هزار تومان و گوشت مرغ هم 25 هزار تومان بوده است. یعنی در سال 1400 با حداقل حقوق می شد 200 کیلوگرم گوشت مرغ و یا 33 کیلو گوشت قرمز خرید . این در حالی است که در سال 1402 حداقل حقوق 9 میلیون تومان ، گوشت قرمز کیلویی 600 تومان و گوشت مرغ کیلویی 80 تومان است. یعنی با حداقل حقوق می توان 15 کیلو گرم گوشت قرمز و 115 کیلو گرم گوشت مرغ خرید.
البته این موضوع مختص رئیس جمهوری فعلی نیست. ریاست جمهور های قبلی هم همین گونه بودند.
چون با بحال کارمندان دولت یک برنامه ای نوشته اند. و در انتها هم آنرا اجرا نکرده اند. یعنی کارمندان دولت برای اینکه حقوق بگیرند. یک کاری کرده اند که خودشان هم توجهی به کارهای خودشان ندارند.
اینگونه برنامه ریزی را باید کنار گذاشت.
حالا راه حل چیست؟
راه حل این موضوع همان پیشنهاد مقام معظم رهبری است که ایشان در سخنرانی کرمانشاه عنوان کردند. ایشان فرمودند: ریاست جمهوری باید از طریق مجلس بالا بیاید. سخنان ایشان را عده ای در مجلس بد فهمیدند. آنها پیشنهاد حذف انتخابات ریاست جمهوری و تشکیل نخست وزیری را دادند که مقام معظم رهبری با آن مخالفت فرمودند .
نظر مقام معظم رهبری این بود که اگر کسی می خواهد رئیس جمهوری شود، باید حداقل چند نماینده مجلس را با خود همراه کند. تا این نمایندگان موظف باشند، زمینه برنامه ریزی برای آینده کشور مطابق با وعده های رئیس جمهوری را در مرکز پژوهش های مجلس تدوین کنند.
چون کاندیدای ریاست جمهوری که در خلاء نمی تواند برنامه ریزی کند. یک مکانی برای برنامه ریزی باید وجود داشته باشد. بهترین مکان برای برنامه ریزی مزکز پژوهش های مجلس است. در ضمن موضوع دیگر زمان تأیید صلاحیت شدن کاندیدای ریاست جمهوری تا انتخابات ریاست جمهوری است. این زمان باید حداقل شش تا نه ماه باشد. تا رئیس جمهوری بتواند کمیته های علمی و فنی خود را گرد آوری کند. و برنامه های خود را تدوین کند.
به فرض شورای نگهبان پنج نفر را برای ریاست جمهوری تأیید صلاحیت می کند. این پنج نفر باید نمایندگان مجلس طرفدار خود را جمع آوری کنند. سپس کمیته های علمی خود را جمع آوری کند. این کمیته ها مآموریت داشته باشند . طی مدت قبل از انتخابات برنامه های چهار ساله را تدوین کنند. وقتی برنامه ها تنظیم شود. مجریان، مدیران و وزیران پیشنهادی ریاست جمهوری هم مشخص می شود.
به عبارت دیگر این افراد طی نه ماه در مکانی به نام مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی نشسته اند و برنامه چهار سال آینده را تنظیم کرده اند.
برنامه هر کاندیدای ریاست جمهوری توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی طرفدار هر کاندیدا در صحن علنی مجلس به بحث گذاشته می شود. نظرات موافق و مخالف شنیده می شود. اصلاحات لازم انجام می گیرد.
حالا کاندیدا های ریاست جمهوری ابتدا با مشارکت نخبگان برنامه ای تدوین و توسط مجلس شورای اسلام تآیید شده را به رای مردم می گذارند. در اینجا مردم به برنامه فرد رای می دهند نه به وعده هایی که معلوم نیست اجرایی شود یا نشود.
لذا اگر به عنوان نماینده مجلس شورای اسلام انتخاب شود. موضوع زمان تأیید صلاحیت کاندیداهای ریاست جمهوری تا انتخابات را به مدت حداقل نه ماه تا یکسال افزایش می یابد. در ضمن موضوع تعیین کمیته علمی و فنی و برنامه ریزی برای اینده کشور توسط نخبگان در دستور کار قرار خواهد گرفت.